Wonen in Portugal: zoek de 4 verschillen

Zestien jaar geleden verhuisde ik van Nederland naar Portugal. Woon jij pas in Portugal of zou je graag naar Portugal willen emigreren? In dit artikel niet de grote verschillen tussen beide landen maar juist de kleine verschillen van alledag. Ik vertel je wat ik grappig vond (en vind) in dit mooie land.

1. De verjaardagstaart komt als toetje op tafel

In Portugal feliciteer je alleen de jarige en niet de moeder, vader, broers en zussen etc. zoals in Nederland. Ik weet dit en tóch feliciteer ik vaak automatisch de familieleden die mij dan altijd weer een beetje schaapachtig aankijken. Ja, en dit doe ik dus al 16 jaar lang hè? Hoezo hardleers, haha.

Hoe vier je een verjaardag in Nederland? De taart wordt gelijk aangesneden, toch?

In Portugal verschijnt die verjaardagstaart pas ná de warme lunch (of het avondeten). Of eigenlijk is die taart maar een onderdeel van al dat andere lekkers dat op tafel staat. Alle lampen gaan uit, de kaarsjes op de taart gaan aan, en dan zingen maar: “Parabéns a você..“

2. Portugezen kunnen “u” zeggen zonder “você” te gebruiken

Zoals je misschien al weet is het in Portugal echt ongebruikelijk om onbekenden met “je” en “jij” aan te spreken. Portugezen die elkaar nog niet zo goed kennen, zullen ook eerder “u” tegen elkaar zeggen, zelfs als ze ongeveer dezelfde leeftijd hebben.

Voor wie het niet weet: “je/jij” = “tu”, en “u” = “você”. Toch hoor je dat woord “você” eigenlijk nauwelijks. Hoe kan dit?

Zie hier een voorbeeld:

Stel: Isabel staat te praten met Sofia. Ze zijn allebei in de dertig maar kennen elkaar niet zo goed. Isabel wil vragen aan Sofia of zij haar (zus) nog gesproken heeft. Ze spreekt Sofia aan met “u”:

“A Sofia” falou com ela?” / “Heeft Sofia met haar gesproken?” terwijl Sofia dus gewoon voor Isabel’s neus staat.

Ik weet nog dat ik dit voor het eerst hoorde (15,5 jaar geleden) en echt dacht dat die vrouw niet helemaal goed bij haar hoofd was, haha. Ik weet inmiddels dat dit normale spreektaal is en soms hoor ik het mezelf ook zeggen.

Bekijk deze variant:

“O senhor falou com ela?” of “A senhora falou com ela?”. In het Nederlands: “Heeft mijnheer/mevrouw met haar gesproken?”

Portugezen zeggen dit dus rechtstreeks tegen de man of vrouw in kwestie. Ik vind het nog steeds grappig om te horen.

Of deze:

“Falou com ela?” Uit de vervoeging van het werkwoord is af te leiden dat iemand met “u” wordt aangesproken. (Voor de volledigheid: het kan hier ook om een “hij” of “zij” gaan, hangt af van de context).

Als het woord “você” valt, is dat vaak met een negatieve bijbedoeling. “Você está a dizer mentiras!”

En om de verwarring even compleet te maken: een Braziliaan gebruikt “você” juist heel vaak, terwijl hij daarmee “je/jij” bedoeld en geen “u”.

Tot zover juf Escrita. 🙂

3. Wonen in Portugal: Het telefoongesprek

Je wordt gebeld. In Nederland neem je dat telefoontje aan door gelijk je (voor)naam te noemen. In Portugal zeg je: “Estou, sim”. Met “Estou” geef je aan dat je er bent. Of met andere woorden: degene die belt noemt als eerste zijn/haar naam. Al gaat die vlieger niet altijd op, de beller vraagt vaak eerst of hij/zij met die en die spreekt.

4. Wonen in Portugal: De begroeting

In Nederland zijn het drie zoenen. Hier in Portugal zijn dat er twee. Als ik Portugezen ontmoet in Portugal gaat het goed. Als ik Nederlanders ontmoet in Nederland gaat het (meestal) goed. Ik ga alleen steeds de mist in als ik Nederlanders in Portugal ontmoet. Ja, wat doen we? Drie of twee? Die derde wangzoen blijft vaak in de lucht zweven…

Woon jij ook al wat langer in Portugal? Dan herken je dit vast uit jouw dagelijkse leven. Heb jij nog toevoegingen? Ik heb er nog meer maar die volgen in een ander artikel.